Op het Malieveld staan enkele dwazen schreeuwend Hamas te bejubelen en zonder enige gêne de vernietiging van de staat Israel te prediken. Volgens een reporter van het ANP staan er 70.000 mensen, volgens Oxfam Novib 100.000 mensen. Typische Hamasretoriek, dat gestuntel met cijfers.
Onder deze hedendaagse bruinhemden zijn natuurlijk Crazy Carice en Katja Wodka Schuurman, die hor en dol van de rammelende perimenopauze hormonen hun heil op de Hamas bandwagon zoeken. Ook jengelende kaakklem Dinand Woesthoff staat er Free Palestine in het luchtledige te roepen en er zullen vast nog enkele Bekende Nederlanders van a tot z garnituur hun openlijke Jodenhaat staan te spuien.
En dat in een week waarin Frans Timmermans het Nederlandse volk opriep niet bij Joden te kopen, burgemeester Halsema van de Lieve Stad waar de eerste naoorlogse Jodenjacht plaatsvond het kabinet heeft opgeroepen de steun aan Israel op te zeggen en er tientallen Stolpersteine werden vernield. Dit is helaas nog maar een fractie van alle laffe aanvallen die plaatsvonden op het Land van Melk en Honing en haar inwoners.
Maar er is hoop. Grosso modo het leeuwendeel van de mensen is niet achterlijk en ziet dat Israel zich kranig weert tegen al deze laffe aanvallen van radicaal islamieten, pure antisemieten en linksradicale Israel-bashers.
Je hebt Hamas en hun useful idiots zoals NRC Hamasblad, Crazy Carice, Katja Wodka Schuurman, Dinand Kaakklem Woesthoff, de burgemeester van Amsterdam, de Palliewappies op de universiteiten, het Pallietuig dat door ‘s land straten marcheert, die moddervette antisemiet van de Volkskrant enzovoorts, enzoverder. Een kleine groep schreeuwers, zowel hier in Nederland als in andere Westerse samenlevingen.
Maar de grote stille meerderheid? Die liet gister haar stem horen. Op de meest waardige manier die er is. Zij stemden voor leven. Voor muziek. Zij stemden voor Yuval. Voor hoop en voor de toekomst.
“Hoopvol, want het bewijst dat het publiek het verschil begrijpt tussen de overlevende van een pogrom en de geopolitieke storm die Hamas daarmee ontketend heeft. En dat de liefde voor westerse vrijheid wint van de haat en rancune die de vijanden van onze vrijheid drijft.” ~ Nijmans Nieuwsbriefje
Een nieuwe dag is aangebroken. Eentje waarin niet haat de boventoon voert, maar hoop, liefde en weerbaarheid. Waar leven prevaleert en niet het martelaarschap.
And even if you say goodbye
You’ll never go away
You are the rainbow of my sky
My colours in the grey
My only wish upon a star
Sunshine in the day
The only song that my piano ever plays
And even if you say goodbye
You’ll always be around
To lift me up and take me high
Keep my feet close to the ground
Are you proud of me tonight
Dreams are coming true
I choose the light
Nothing to lose if I lose you
New day will rise
Life will go on
Everyone cries
Don’t cry alone
Darkness will fade
All the pain will go by
But we will stay
Even if you say goodbye
Et même si tu dis adieu
Tu ne partiras jamais
T’es l’arc-en-ciel de mon ciel bleu
Mes couleurs dans le gris
Et mon seul souhait sous un ciel d’art
Un rayon dans ma journée
La seule chanson que mon piano peut jouer
New day will rise
Life will go on
Everyone cries
Don’t cry alone
Darkness will fade
All the pain will go by
But we will stay
Even you say
New day will rise
Life will go on
Everyone cries
Don’t cry alone
Darkness will fade
All the pain will go by
But you will stay
The love of my life
מים רבים
לא יכבו
את האהבה
ונהרות לא ישטפוה
New day will rise…
Everyone cries
Don’t cry alone
Darkness will fade
All the pain will go by
But we will stay
Even if you say goodbye
A new day will rise
New day will rise
Een kop koffie is ook altijd welkom!
Ja Tjeerd, zo gaat het. Oud & moe ben ik , hoewel niet zonder strijdlust. Maar jij kon op moment van posten niet weten hoe allerwegen aan de publieksstem van het Eursongfestival wordt getwijfeld en gezaagd. Zover zijn we dus! Ik voorspel je: binnen enkele jaren (en wie weet al in 2026) wordt de uitslag via AI en ruim een week voor de finale vastgesteld.