Recap Skyrace Des Matheysins
Met foto's, heel veel prachtige foto's!
Kijk, je hebt sporters als Mathieu van der Poel, Frenkie de Jong, Jutta Leerdam, Max Verstappen en je hebt mij: de Kenny van Hummel van het Skyrunnen.
Voor de jonge lezers: Kamikaze Kenny was een wielrenner die op het hoogste niveau mee kon fietsen, met als hoogtepunt zijn deelname aan de Tour de France van 2009.
Van Hummel vertrok als eerste in de eerste etappe, een korte tijdrit in Monaco, waar hij eindigde als voorlaatste. Na de zesde etappe met finish op de Montjuïc in Barcelona, kwam hij op de laatste plaatst terecht. In de bergetappes die volgden ‘verstevigde’ Van Hummel deze laatste plaats door, na soms meer dan 150 kilometer alleen te hebben gereden, telkens op grote achterstand te finishen. Door zijn bijna dagelijkse gevecht tegen de tijdslimiet, zijn houding en uitspraken, werd hij in Nederland zeer populair. Door een val in de 17e etappe verliet hij uiteindelijk het strijdtoneel. Nadien verklaarde hij dat de Big Macs die hij op de rustdagen van de verzorger kreeg een belangrijke stimulans waren niet op te geven.
Goed, er zijn wel wat verschillen natuurlijk. Zo ben ik geen fullprof, maar ben ik ook geen laatste geworden. Al scheelde het niet veel, eerlijk is eerlijk. Maar meedoen met de grote jongens (en meisjes) doe ik wel. De Merrel Skyrunner World Series (MSWS) zijn het beste te vergelijken met de Formule 1. Het is een wereldkampioenschap verspreid over meerdere maanden, 24 races, 16 landen en 4 continenten. Er zijn teams die voor de teamwinst strijden, inclusief een apart EK en WK en de atleten in die teams strijden dan ook weer op individuele basis tegen elkaar. De winnaar van de Merrel Skyrunner World Series is als de Max Verstappen van Team RedBull die de F1 wint.
Mijn skyrunning team: TEAM HERRIE. Een eenmansteam want ik ben de enige atleet in het team. Vernoemd naar de Mooie Rooie. Die Geranne heet, meestal Gerrie wordt genoemd en door mij met HERRIE wordt aangesproken omdat ze nogal luidruchtig kan zijn.
Enfin, waar Kamikaze Kenny zich tegoed deed aan Big Macs, zo laat ik me fêteren met speciaalbieren door mijn fanatiekste supporter tevens naamgever van het team, de Mooie Rooie. Er moet enige balans zijn, nietwaar.
Hoe de race ging, vraagt u zich af? Slow, but steady! Ik liep méér kilometers, méér hoogtemeters, in mínder tijd dan de laatste skyrace in 2024. Alles weloverwogen, niets opgeblazen en volledig berekenend. Tempo bepaald op basis van de tijdslimiet van 2,5 uur bij de tweede controlepost, die ik passeerde op 2 uur en tien minuten. Eat that, Kenny. Een mooie marge dus. Het nuttigen van benodigde gelletjes, repen en water ging ook beter dan de vorige race.
Hoe het lichaam nu aanvoelt? Fantastisch! De eerste twee dagen had ik wat spierpijn, een lichtblauwe heup en wat schrammetjes door een val, maar allemaal te verwaarlozen ongemak.
Data
Afstand: 25,89km.
Hoogtemeters: 2.065D+
Gemiddelde hartslag: 158 (zone 4)
Kilometer effort: 46,54km.
In het skyrunnen (en trailrunning/berglopen), betekent “kilometer effort” (ook wel “effort km” of “equivalent vlakke kilometers” genoemd) een manier om de zwaarte van een route uit te drukken door niet alleen de afstand, maar ook de hoogtemeters mee te rekenen:
Kilometer Effort = afstand (km) + (hoogtemeters stijging (m) × 10 ÷ 1000)
Tevreden? Tuurlijk niet. Ik ben liever een Max dan een Kenny.
Kortom, een fantastische race gelopen. Afgezien. Genoten. Maar vooral zin om deze stijgende lijn door te zetten, er is werk aan de winkel.
Next!
Skyrace Gorges du Tarn is de volgende race, over zes weken. Dan wil ik, simpelweg, sneller finishen. Deze week pak ik de trainingen weer rustig op en alles wordt een beetje meer. Meer kracht, meer interval, meer hoogte en meer afstand.
Skyrace Des Matheysins was een fantastische aftrap van het seizoen, en met nog zeker 10 races te gaan, is er nog zoveel winst te behalen.
Dus, NEXT! TEAM HERRIE is on a roll!
Foto’s van de Skyrace Des Matheysins 2025!
Fotocredits: Olivier Vin Heimana, Stéphane Tourné, Gontran Isnard, Mateo Sgambato en Eliott Satre
Tot slot, dank voor alle support én de koffietjes! (Gerrie, pa en ma, Cas, Rob en Karin)
Automatisch kiezen voor het jaarabonnement met 17% korting en als eerste (exclusieve) content ontvangen? Simpel, kik op onderstaande button, vul je gegevens in en je bent erbij. Voilà!
Ook tof, waar je zelf nóg blijer van wordt, is door een boek van me te kopen!
Liever een losse donatie doen? Dat kan!
Een zelfgekozen bedrag als losse donatie doen kan hier, met een directe overboeking naar NL70 BUNQ 2076 5623 89 t.n.v. Tjeerds Brainfarts onder vermelding van je mailadres of door op het BUNQ-logo te klikken. Natuurlijk krijg je bij een losse donatie ook - tijdelijk naar rato - toegang tot betaalde content.
Los doneren via PayPal of Stripe is ook mogelijk. (NB.: PayPal leidt je naar een donatiepagina op naam van mijn uitgeverij, Jalapeño Books)
Een kop koffie is ook altijd welkom!
Lezers over Tossa
Prachtige roman waarin de schrijver je aan de hand van twee verhaallijnen meeneemt in de tegenstrijdige realiteit die balanceert rondom het motto viva la vida. Mooi en soms zeer herkenbaar geschreven en leest lekker weg. Echt een aanrader om heerlijk bij te ontspannen. ~ Nino ★★★★★
Niet in één adem uitgelezen, daar is het te intens voor. Herkenbaar omdat het alles heeft waar je in het leven mee te maken hebt. Liefde, vriendschap en de dood. Dit alles bij elkaar maakt dit boek het meer dan de moeite waard om te lezen. ~ Karin ★★★★★
De eerder verschenen boeken van Tjeerd heb ik ook allemaal gelezen en ik vind echt dat hij en zijn oeuvre te weinig eer krijgen. Tossa pakt je, neemt je mee en ontroert je. Ik ben zelf nog nooit in Tossa de Mar geweest, maar na het lezen van dit boek heb je echt het idee dat je net terug komt van een reis naar Tossa. De sfeer, de spanning, de toeristische deken die over het stadje ligt. Tjeerd weet het levendig te vertellen, zo levendig dat je Tossa de Mar hoort, voelt en proeft. Vanaf de bank.
De scènes die zich in de bergen afspelen komen mij persoonlijk wel weer bekend voor, Tjeerd weet de emotie die ik in de bergen ervaar te vatten in woorden. In iets tastbaars. ~ Evelien ★★★★★
