Mallnitz, meine Heimat
Stukje persoonlijke duiding naar de mensen toe, een beetje Mallnitz en nog meer gratis boeken!
Op het moment van schrijven zit ik zo’n 40 meter onder het Normaal Amsterdams Peil (NAP). De bergen heb ik tijdelijk gedag gezegd, met heel veel pijn in mijn vette hart, want ik kan in Nederland deze zomer wat werkzaamheden verrichten die ik in de bergen niet kan doen - en het is meer dan hoognodig om extra geld te verdienen, want met alleen de boekverkoop lukt het (allang) niet (meer).
Overigens, over die boekverkoop, sinds ruim drie maanden geef ik mijn eerste vier boeken via Kobo gratis weg. Dat komt voort uit een stukje recalcitrantie en een stukje pogen mijn auteursnaam wat meer op de kaart te zetten. En het werkt. Want afgelopen week ging het 15.000e exemplaar (!) over de digitale toonbank, zijn we letterlijk honderden recensies verder (allen 4 sterren plus) en staan alle vier de boeken al maanden op de eerste, tweede en 2x top 10 plek van de bestsellerlijst van Kobo. In de lijst van gratis boeken, welteverstaan.
En daar komt dan die recalcitrantie weer om de hoek kijken, want fantastisch dat ze gratis gretig aftrek vinden - een schrijver wil gelezen worden - maar ik zou liever zien dat mensen die lousy twee euro voor een ebook gewoon zouden willen betalen. Loon naar werken, zeg maar. Saskia Noort doet het ook niet gratis, nietwaar.
(nu krijg ik een stukje vergoeding uit de algemene abonnee pot, dus ik verdien alsnog wel wat, ondanks dat ik ze gratis weggeef, maar het is een habbekrats natuurlijk)
Maar goed, 40 meter onder NAP dus. Nooit heb ik heimwee gekend, terwijl ik toch al jaren de wereld overreis en vaak maanden van huis ben. Dat huis stond voorheen altijd in Rotterdam en het was mijn baken van rust, van thuiskomen en van weggaan, maar het was altijd een fijne (thuis)basis van waaruit ik mijn avonturen ondernam.
Nu heb ik al ruim een jaar geen huis meer, leef ik vanuit mijn backpack, huur ik tijdelijk woonruimte bij vrienden als ik in Mallnitz ben en woon ik bij de mooie rooie als ik in Nederland ben. Ik ben zo’n economisch dakloze, met werk wat te weinig opbrengt om een normaal leven te leiden.
Zonder huis, maar gelukkig wél met twee “thuizen”. Want ik kom natuurlijk niet alleen naar het moederland om te werken, maar juist ook voor de liefde.
Enfin, heimwee dus. Want dat heb ik. Sterker, dat heb ik al als ik weer uit het dorp wegrijd. Tranen prikken achter mijn ogen, zenuwscheuten schieten door mijn buik en dat stemmetje in mein kopf schreeuwt me toe dat het niet weg wil.
Want de bergen, Mallnitz… het is echt mijn plek. Mijn heimat. Mijn baken van rust, van thuiskomen en van weggaan, maar het is altijd een fijne (thuis)basis van waaruit ik mijn avonturen onderneem.
Dus, dacht ik zo, vandaag een informatief stukje over Mallnitz. Eerder geschreven voor mijn outdoorsite die ik hier niet meer zal linken want ik trek de stekker uit die site, maar het stuk over Mallnitz blijft op deze manier bestaan. (ter info: ik ben ook alle media-dingen die te weinig opleveren of te veel tijd en energie kosten aan het afstoten, zodat de focus geheel en alleen nog op Jalapeño Books komt te liggen)
Mallnitz
Mallnitz is een gemeente in de Oostenrijkse deelstaat Karinthië, gelegen in het district Spittal an der Drau en ligt midden in Nationaal Park Hohe Tauern. Het ligt op 1.200 meter hoogte en behoort tot de 21 Alpine Parels van Oostenrijk. Het dorp heeft ongeveer 750 inwoners. Mallnitz is ook bekend om de Tauernschleuse (Tauernspoortunnel). Deze verbindt Böckstein met Mallnitz en is een alternatief voor de drukke snelweg A10. Het dorp is een typisch ‘Bergsteigerdorf’ vanwege alle klim-, hike- en fietsmogelijkheden en het heeft het officiële predikaat van ‘Höhenluftkurort’: de lucht is hier zeer schoon!
Het ortscentrum ligt tussen het Tauerntal, het Seebachtal en het Dösental en wordt omgeven door prachtige bergkammen. Mallnitz heeft een eigen skigebied, de Ankogel, vernoemd naar, jawel, de Ankogel (3.250m.). Vanuit Mallnitz kun je ook andere drieduizenders beklimmen, zoals de Säuleck (3.060m.) en de “Tauernkönigin”: de Hochalmspitze (3.360m.).
Hiken
Mallnitz is als hoogdal ingebed in de kammen van de omringende bergen en is daardoor een uitgelezen startpunt voor bergwandelingen. Er zijn alleen al in en om Mallnitz routes en tochten van zo’n 150 kilometer aan wandelpaden – van lange relatief vlakke dalwandelingen, avontuurlijke alpenweiden- en huttenwandelingen tot intensieve bergtochten tot de toppen van de drieduizenders.
Ook loopt de Alpe Adria Trail door Mallnitz. De Alpe Adria Trail is een grensoverschrijdende 750 kilometer lange wandelroute die loopt vanaf de voet van de hoogste berg van Oostenrijk, de 3.798 meter hoge Großglockner, tot aan de Adriatische Zee. In 43 etappes, elk met een lengte van ongeveer zeventien kilometer, loopt de trail door Karinthië, Slovenië en Friuli-Julisch Venetië.
Het geografische eindpunt van de Alpe Adria Trail is Muggia, iets ten zuiden van de majestueuze havenstad Triëst. De trail volgt het water in al zijn vormen, van het eeuwige ijs van de Glockner via watervallen, rivieren en meren tot aan de zee. De paden waren er eigenlijk altijd al, maar de afgelopen jaren zijn ze voor het eerst in hun totaal in kaart gebracht.
Wintersport
Naast alle zomeractiviteiten die je in Mallnitz kunt doen, kun je ook prima wintersportactiviteiten ondernemen. Het skigebied met de Ankogelbahn (gondel) ligt op 10 autominuten rijden van het dorpscentrum. Er rijdt een gratis skibus en het gebied is ‘klein aber fein’: er is ongeveer 15km. aan pistes.
Daarnaast is het een verborgen parel waar het freeriden betreft. Ga je met de gondel helemaal naar boven, dan heb je een prachtige lange dalafdaling voor de boeg vanaf bijna 2.600m. tot het dal op 1.200m.
In en om Mallnitz worden in de winter kilometerslange langlaufroutes aangelegd, die allen vanuit het dorp te beginnen zijn. Je komt hierbij door het Seebachtal, Tauerntal en Dösental en krijgt op die manier een heel andere beleving van het gebied.
Seizoenen
Het zomer- en winterseizoen zijn toeristisch gezien de drukste maanden, maar als je de ‘einheimische’ – de lokale bevolking – moet geloven, zijn de lente en de herfst de mooiste seizoenen. De herfst wordt ook wel de gouden maand, of gouden tijd genoemd vanwege alle herfstkleuren en de milde temperaturen.
Het klimaat in Karinthië bestaat uit microklimaten, of continentale klimaatsoorten: vanwege de vele hoogteverschillen en de ligging van de bergkammen is er niet een eenduidig klimaat. De meest voorkomende is het gematigde landklimaat, die in de meteorologie wordt aangeduid met de code Dfb. Dit betekent dat de gemiddelde temperatuur in de warmste maand (juli of augustus) lager is dan 22 °C, terwijl de vier warmste maanden van het jaar allemaal een gemiddelde temperatuur boven de 10 °C hebben.
Het klimaat in Mallnitz valt grotendeels ook onder de Dfb-code, hoewel je boven de 1.500 meter richting het toendraklimaat gaat: koud. Het mooie van Mallnitz is dat alle seizoenen nog écht seizoenen zijn. De zomers zijn heerlijk zonnig en warm, waarbij flinke zomerstormen worden afgewisseld met echt hete dagen. De winters zijn koud en sneeuwrijk. En de lente en herfst zijn milde seizoenen waar de seizoen kleuren de overgang naar het volgende seizoen markeren.
Hohe Tauern
‘Hohe’ betekent vrij letterlijk vertaald ‘hoogte’ en ‘Tauern’ betekent ‘bergpas’ en het is een langgerekt bergmassief middenin de Centrale Alpen in Oostenrijk. Met 180.000 hectare is de Hohe Tauern het grootste Nationaal park in Oostenrijk, waar zich ook nog eens de hoogste bergen van Oostenrijk bevinden. De Großglockner meet de hoogste piek op 3.798 meter, en de eigen Mallnitzer Hochalmspitze, de hoogste top van de Ankogelgroep waar Mallnitz deel van uitmaakt, is ook niet gering: 3.360 meter maar liefst!
De Hohe Tauern kan worden opgedeeld in een aantal massieven, van west naar oost, de zogenaamde submassieven:
• de Venedigergroep (met daarin de Großvenediger (3.666m)
• de Granatspitzgroep (hoogste top: de Muntanitz, 3.236m)
• de Glocknergroep (met daarin de Großglockner, 3.798m)
• de Goldberggroep (hoogste top: de Hocharn, 3.254m)
• de Ankogelgroep (hoogste top: de Hochalmspitze, 3.360m)
Weet je wat ook zo lekker is? Er is maar heel weinig verkeer. Omdat er in de Hohe Tauern en de aansluitende Zillertaler Alpen zo goed als geen geasfalteerde passen zijn die verkeer tussen noord en zuid mogelijk maken. De enige bergpas is de 2.571 meter hoge Großglockner Hochalpenstraße. Naar het westen toe is een kruising van de Centrale Alpen pas mogelijk bij de Brennerpas (scheiding tussen de Centrale Alpen en de Rätische Alpen).
Enne… wist je dat niet alleen de Tanzaniaanse savanne een ‘Big Five’ kent, maar dat de Oostenrijkse Alpen ook een heuse große Fünf rond hebben stappen én vliegen? Aldus! De vijf Mitglieder der große Fünf zijn de alpenmarmot, de gems, de steenarend, het edelhert en de steenbok.
Bergsteigerdorf
Het predikaat ‘bergsteigerdorf’ is een beschermd predikaat; alleen dorpen die aan een aantal strenge voorwaarden voldoen, mogen zich bergsteigerdorf noemen. Grootschalig toerisme, hoogbouw en enorme skigebieden zul je in een bergsteigerdorf dan ook niet vinden. Er wordt ingezet op kleinschalig toerisme en harmonie tussen mens en natuur, met een focus op duurzaamheid en intensief natuurbeheer. Dat Mallnitz als bergsteigerdorf ook nog eens in het grootste nationaalpark van Oostenrijk ligt (de Hohe Tauern), maakt het de ideale uitvalsbasis als je op zoek bent naar een vakantie waarin je écht in de natuur bent.
Tot slot, mijn recalcitrantie en ik hebben besloten tot 1 september a.s. al mijn boeken gratis weg te geven via Kobo. Kan mij het rotten. Hier te downloaden.
Wil je een heus papieren boek, gesigneerd en wel, die kun je hier bestellen!
Heb een goed weekend allen, ik ga weer aan de bak. Bis bald!
Abonneren
Wil je meer van dit soort Brainfarts lezen? En denk je “ik gun die gozer wel een paar eurootjes zodat hij zijn schrijfsels blijft delen”. Dan kun je betalend lid worden en voorzie je mij van een beetje schrijvend bestaansrecht!
Subscribe hieronder, kies voor een maandabonnement, jaarabonnement (17% korting!) of sponsorship en ontvang als eerste (exclusieve) content.
Eenmalig doneren kan hier of met een directe overboeking naar NL70 BUNQ 2076 5623 89 t.n.v. Tjeerds Brainfarts.
Mijn dank is groot en oneindig!