Het verhaal van Judas Iskariot
Of hoe de wortels van verraad heden ten dage groeien
Judas Iskariot is een van de meest bekende Bijbelse figuren , berucht om zijn verraderlijke daad die hem dertig zilverlingen opleverde en Jezus Christus een dodelijk plek aan het kruis. Het maakt van Judas het symbool van verraad en bedrog. Maar wat leidde Judas tot zo'n gruwelijke daad? En hoe is dit verhaal terug te voeren op het nu?
Judas Iskariot (Grieks: Ὶούδας Ὶσκάριωθ of Ὶσκαριώτης) (overleden circa 29-33) was volgens het Nieuwe Testament een van de twaalf apostelen van Jezus. Judas Iskariot was in het vroege christendom degene die Jezus heeft 'overgeleverd' of 'uitgeleverd' (Marcus 3:19; 14:10, Matteüs 10:2, Johannes 6:71; 12:4; 18:2,5 aan de Romeinse autoriteiten, waarna Jezus gekruisigd werd. Lucas 6:16 noemt hem een "verrader" (προδότης, prodōtès). Om deze reden wordt zijn naam vaak gebruikt in uitdrukkingen die verraad aanduiden zoals 'een judas' of 'judaskus', of direct als synoniem voor verrader.
Judas Iskariot
Hoewel Judas een belangrijk lid van de groep was, wordt hij in de Bijbel vaak beschreven als een figuur die zich afscheidde van de anderen. Hij wordt ook beschreven als de boekhouder, omdat hij verantwoordelijk was voor het beheer van de financiën. Hoewel er weinig bekend is over zijn achtergrond, wordt hij vaak aangeduid als "Judas de Iskariot", wat suggereert dat hij uit de stad Kerioth kwam, een stad in het zuiden van Judea.
Het verraad van Judas vond plaats tijdens het Laatste Avondmaal, een ceremonie die door Jezus en zijn discipelen werd gevierd ter nagedachtenis van de uittocht uit Egypte. Tijdens deze ceremonie kondigde Jezus aan dat een van de discipelen hem zou verraden. Dit leidde tot tumult onder de discipelen, die zich afvroegen wie van hen in staat zou zijn tot zo'n daad. Uiteindelijk was het Judas die Jezus verraadde, door hem aan te wijzen met een kus op de wang. Dit leidde tot de arrestatie van Jezus en uiteindelijk tot zijn kruisiging.
Historische context
Het verraad vond plaats tijdens de Romeinse bezetting van Judea, een tijd van politieke en sociale onrust. Hoewel de Joden hun eigen religieuze tradities hadden, werden ze onderdrukt door de Romeinse bezetters, die alle aspecten van het dagelijks leven controleerden. Dit leidde tot wijdverbreide ontevredenheid onder de bevolking, die op zoek was naar verlossing van hun onderdrukkers.
Jezus werd beschouwd als een mogelijke Messias, een figuur die door God was gezonden om de Joden te bevrijden van het Romeinse juk. Uiteindelijk kwam hij in conflict met de religieuze en politieke leiders van zijn tijd. Het was deze spanning die leidde tot zijn uiteindelijke arrestatie en kruisiging.
Maar, waarom?
De motivatie van Judas om Jezus te verraden blijft tot op de dag van vandaag een groot mysterie. Hoewel de Bijbel hem afschildert als een op geld beluste persoon die Jezus voor dertig zilverlingen verraadde, bestaan er verschillende interpretaties van zijn motieven. Geleerden stellen voor dat Judas misschien handelde uit teleurstelling of wanhoop, omdat hij het geloof in Jezus had verloren als de Messias waarop hij had gehoopt. Anderen suggereren dat zijn daden gedreven zouden kunnen zijn door een verlangen naar wraak, voortkomend uit een gevoel van verraad door Jezus.
Sommige theologen stellen dat Judas handelde uit loyaliteit: zij geloven dat Judas' verraad een daad van gehoorzaamheid aan Gods wil was, die leidde tot Jezus' kruisiging, als een vorm van boetedoening voor de zonden van de mensheid. Toch blijft dit standpunt omstreden en wordt het niet algemeen aanvaard.
Hoe dan?
Na het Laatste Avondmaal leidde Judas de Romeinse autoriteiten naar Jezus, waar hij hem verraadde met een kus. Dit leidde tot de arrestatie van Jezus en uiteindelijk tot zijn kruisiging.
Er zijn verschillende theorieën over waarom Judas Jezus verraadde met een kus. Het zou een teken van respect zijn, omdat een kus in die tijd een teken van vriendschap was. Anderen suggereren dat het een manier was om Jezus te identificeren voor de Romeinse autoriteiten, die hem anders niet zouden kunnen herkennen.
Keuzes hebben consequenties
De gevolgen van het verraad van Judas waren verwoestend voor zowel hemzelf als voor Jezus en zijn volgelingen. Na het verraad realiseerde Judas zich de ernst van zijn daad en probeerde hij de dertig zilverstukken terug te geven. Toen dit niet lukte, pleegde hij zelfmoord door zichzelf op te hangen.
Het nu
De woekerende wortels van verraad, het opstrijken van kopgeld, van wanstaltig “klikken” en laffe anonieme pogingen om iemand brodeloos en monddood te maken, hebben de laatste drie jaar welig getierd.
Nu weet de trouwe lezer dat ik graag historische weetjes combineer met het heden. Dat ik rijmende geschiedenis reflecteer op het nu. Zoals de Val van Rome die sterke gelijknissen vertoont met de huidige vrije val van ons mooie Avondland.
Het verraad van Judas is een metaforisch verhaal, specifiek toegespitst op de ervaringen die huisarts Els van Veen te verduren kreeg én krijgt van zogeheten collega’s. Het is niets meer dan verraad; het is smerig. En het is tekenend voor het verraad wat zovelen de afgelopen coronajaren - en nog - op hun geweten hebben.
De Judassen uit het verhaal van Els van Veen zijn intens slechte en intens laffe mensen. De Inspectie Gezondheidszorg (en Jeugd) is als de Romeinse bezetter; een machtige onderdrukker die verraders in het zadel houdt.
Ranzig.
Abonneren
Wil je meer van dit soort Brainfarts lezen? En denk je “ik gun die gozer wel een paar eurootjes zodat hij zijn schrijfsels blijft delen”. Dan kun je betalend lid worden en voorzie je mij van een beetje schrijvend bestaansrecht!
Subscribe hieronder, kies voor een maandabonnement, jaarabonnement (17% korting!) of sponsorship en ontvang als eerste (exclusieve) content.
Eenmalig doneren kan hier of met een directe overboeking naar NL70 BUNQ 2076 5623 89 t.n.v. Tjeerds Brainfarts. (en natuurlijk krijg je dan ook - tijdelijk naar rato - toegang tot betaalde content)
Mijn dank is groot en oneindig!
