Haatkaravaan trekt door Rotterdam
Reactie politiek en media: 🙉 🙈 🙊
Afgelopen zondag, op Eerste Paasdag, trok er een haatkaravaan met duizenden allochtoniërs, links-fascistiërs, helper-whitey-ërs en voornamelijk islamiërs door het centrum van Rotterdam.
Een karavaan met gezellige lui waarvan je hoopt dat je dochter ermee thuiskomt omdat ze vrouwenrechten hoog op de agenda hebben staan, met roomblanke kakkers die een aangereden konijn eerder zouden helpen dan een gekopschopte Jood die bloedend op straat ligt en andersoortige parels van onze prachtige samenleving die één gemene deler hebben: een intrinsieke haat voor alles wat (j)Joods en/of Israëlisch is.
Voormalig burgervader en primair salafist Aboutaleb zou deze stoet van harte hebben toegewuifd, maar ook de nieuwe burgermoeder, de Brabantse Carola Schouten die dankzij de politieke baantjescarrousel aan de Rotterdammers is opgedrongen, heeft geen enkel moment de Rotterdamse rouwdouwer mentaliteit gebezigd door deze wanstaltige provocatie met de lange lat neer te slaan.
Ze hoorde, ze zag en ze zweeg.
Het tuig loopt met Al Qa’ida-, Hamas- en Talibanvlaggen door het centrum van Rotterdam, antisemitische leuzen scanderend, hun godje aanroepend, natuurlijk met gezichtsbedekking, oproepende tot de vernietiging van Israel en wat doet Schouten? Niets. Heeft Minister van Justitie Van Weel dan misschien nog iets van daadkracht getoond?
Van Weel: “Er moet ruimte worden gegeven aan spanningen in de samenleving. De vrijheid van demonstreren is volgens hem een groot goed.”
Ondertussen maakt Van Weel zich zorgen over nieuwe demonstraties voor Gaza tegen Israel en het Westen, die zijn aangekondigd voor 4 mei, oorspronkelijk de dag dat wij de tijdens de Tweede Wereldoorlog omgekomen Nederlandse militairen en verzetsstrijders herdenken en natuurlijk stil staan bij de gruwelen van de holocaust. Ook zijn ‘alternatieve’ herdenkingen aangekondigd met aandacht voor Gaza tegen Israel en het Westen. In de Tweede Kamer zei de minister dat er wettelijk geen mogelijkheid is om demonstraties op bepaalde dagen te verbieden. En, zo zei de slappe zak: “Vraag je af: draagt mijn gedrag bij aan verbinding in de samenleving of vergroot ik alleen maar de polarisatie?”
Vent, er schuimen idioten met al-Qaeda-, Hamas- en Talibanvlaggen door de straten, universiteiten worden gemold en gesloopt, een muurschildering van Anne Frank wordt vernield, joden durven niet meer met een keppeltje over straat, vreedzame herdenkers worden aangevallen door tuig, er wordt vrijwel voortdurend opgeroepen om joden uit te roeien, er zit een sisseltong in de Tweede Kamer en David van Weel denkt dat het wel lukt om 4 mei WAARDIG te houden. (…) Weet je wat we doen met die achterlijke kaping van een 4 mei-herdenking? We gaan een keertje ons uiterste best doen om die polariserende provocerende haatzaaiende hamasheibel niet toe te staan en als het echt per se moet dan doen we het lekker in Dronten-Midden, maar het uitgangspunt is: dingen over Gaza roepen doe je maar lekker op 7 oktober, of 12 mei, of 14 mei, of 16 mei, of 18 mei, of al die andere dagen dat je de vrijheid hebt en krijgt om op de Dam te gaan blèren, maar we doen het een keertje NIET op 4 mei.~ GeenStijl
En dan denk je, dan hóóp je (tegen beter weten in), dat onze lokale omroep RTV Rijnmond, een scherp journalistiek item zal maken over deze ranzige vertoning die het centrum van Rotterdam teisterde én dat symbool staat voor een groter probleem in onze samenleving.
Of nee, toch niet. Rijnmond:
Ze fabriceren een tearjerker over hoe verbindend deze haatkaravaan toch eigenlijk was. Feitelijk misschien niet eens onjuist: al die duizenden en duizenden mensen zijn verbonden door hun haat jegens Israel specifiek en het Westen in het algemeen.
De goegemeente, met de politiek en de media voorop, blijft maar wegkijken. Zoals we al decennia gewend zijn.
Blijft maar goedpraten. Zoals we al decennia gewend zijn.
De Vijfde Colonne marcheert letterlijk door ‘s lands straten en we laten het oogluikend toe, bedekken het met de mantel der toxische liefde en doen voor het slapengaan de oogkleppen weer op.
Horen, zien en zwijgen.
Tot het te laat is. (en dat is het al)
Welterusten, lieve mensen.
Automatisch kiezen voor het jaarabonnement met 17% korting en als eerste (exclusieve) content ontvangen? Simpel, kik op onderstaande button, vul je gegevens in en je bent erbij. Voilà!
Ook tof, waar je zelf nóg blijer van wordt, is door een boek van me te kopen!
Liever een losse donatie doen? Dat kan!
Een zelfgekozen bedrag als losse donatie doen kan hier, met een directe overboeking naar NL70 BUNQ 2076 5623 89 t.n.v. Tjeerds Brainfarts onder vermelding van je mailadres of door op het BUNQ-logo te klikken. Natuurlijk krijg je bij een losse donatie ook - tijdelijk naar rato - toegang tot betaalde content.
Los doneren via PayPal of Stripe is ook mogelijk. (NB.: PayPal leidt je naar een donatiepagina op naam van mijn uitgeverij, Jalapeño Books)
Een kop koffie is ook altijd welkom!
Lezers over Tossa
Prachtige roman waarin de schrijver je aan de hand van twee verhaallijnen meeneemt in de tegenstrijdige realiteit die balanceert rondom het motto viva la vida. Mooi en soms zeer herkenbaar geschreven en leest lekker weg. Echt een aanrader om heerlijk bij te ontspannen. ~ Nino ★★★★★
Niet in één adem uitgelezen, daar is het te intens voor. Herkenbaar omdat het alles heeft waar je in het leven mee te maken hebt. Liefde, vriendschap en de dood. Dit alles bij elkaar maakt dit boek het meer dan de moeite waard om te lezen. ~ Karin ★★★★★
De eerder verschenen boeken van Tjeerd heb ik ook allemaal gelezen en ik vind echt dat hij en zijn oeuvre te weinig eer krijgen. Tossa pakt je, neemt je mee en ontroert je. Ik ben zelf nog nooit in Tossa de Mar geweest, maar na het lezen van dit boek heb je echt het idee dat je net terug komt van een reis naar Tossa. De sfeer, de spanning, de toeristische deken die over het stadje ligt. Tjeerd weet het levendig te vertellen, zo levendig dat je Tossa de Mar hoort, voelt en proeft. Vanaf de bank.
De scènes die zich in de bergen afspelen komen mij persoonlijk wel weer bekend voor, Tjeerd weet de emotie die ik in de bergen ervaar te vatten in woorden. In iets tastbaars. ~ Evelien ★★★★★
Een verbeeldingsexperimentje. Tienduizend vitale, vlaggendragende, slogans roepende Joden in een pro-Israeldemonstratie door het centrum van Rotterdam. Hoe zou het ze vergaan?
Op X zag ik die foto en iemand schreef dat dit de nieuwe regering is bij de volgende verkiezingen. Het is toch echt ongelooflijk dat dit zo maar kan in NL...het nieuwe Iran...