Educate yourself! Dit is niet begonnen op 7 oktober! Dit begon 75 jaar geleden! De zionistische settlers hebben dit over zichzelf afgeroepen!
Zomaar een stukje tekst uit een Instagram-post van een voorheen vriendin van me, die notabene als journalist werkt. Niet alleen is het stuitend dom, als je je volgers oproept zichzelf te voeden met kennis, maar je eigen historische kennis over dit conflict niet verder reikt dan de laatste 75 jaar, het getuigt ook nog eens van een totaal gebrek aan een moreel en ethisch kompas als je continu op de Hamas bandwagon zit. Daarom, wat contemplatie en wat linkjes naar lezenswaardige artikelen. Opdat dees en geen zich wat beter kan educaten.
Hamas = liefde
De ranzige Jodenhaat spat dezer dagen van mijn beeldscherm, de onnozelheid van de Hamas-fans kent geen grenzen en de schaamteloze goedpraterij van de weerzinwekkende slachting pogrom op 7 oktober jl. én de nog altijd dagelijkse rakettenregen vanuit Gaza, Libanon en die verderfelijke Jemenitische woestijnbak, laten me zowel de schellen van de ogen ploppen, alsook een sociale genocide plegen op de schare Ja-Maar-Mensen die ik voorheen graag (online) volgde of als vriend(in) beschouwde maar die ik nu stante pede uit mijn leven ban.
Zo werd ik naar aanleiding van mijn nieuwe boek door een (freelance) collega gevraagd of ik Iran ooit heb bezocht. De beste man reist al jaren de hele wereld over, hield een mooi betoog over Iran en de mensen, die hij het beschaafdst aller volkeren noemde. Dat gezegd hebbende, hij was nog nooit in Israël geweest. Bewust niet. Want: “Verschrikkelijk volk,” zei hij jaren terug al, toen we gezamenlijk aan de waterpijp in Amman (Jordanië) zaten. In al mijn opportunisme probeerde ik hem toen nog te overtuigen van zijn ongelijk. Ja, ik heb ook zo mijn aanvaringen gehad aldaar, nee, ik ben niet zo generaliserend dat ik dan een heel volk direct de zee in wil drijven.
Flashforward naar het heden, ik weet niet of hij inmiddels Israël al eens heeft bezocht, ondanks al zijn door vooroordelen ingegeven haat – hij zou de Tel Aviv Pride er geweldig hebben gevonden, kom daar maar eens om in Gaza-stad – maar op een grapje van mij als Rotterdammer naar hem als Amsterdammer (“arme jij dat je nu in Amsterdam zit”) reageerde hij met de dooddoener dat je nu ook in Noord-Gaza zou kunnen zitten.
True. Zou je niet blij van worden. Maar van die selectieve verontwaardiging word ik inmiddels ook schijtziek. Die geveinsde meelevendheid met het Palestijnse volk, waarvan ze niet kunnen vertellen wat dat volk nu eigenlijk precies is, is minstens zo weerzinwekkend als de bloeddorst van de Hamas-discipelen. Want hoor je deze lui ooit over de Rohingya, de grootste moslimgroepering in Myanmar die gruwelijk wordt onderdrukt? Neen. Nimmer heeft er zo’n roomblanke useful idiot met een Rohingya vlaggetje een sit-in gedaan op Amsterdam CS.
Die dekselse islamitische Oeigoeren dan? Ach joh, er zitten naar schatting een miljoen Oeigoeren in Chinese concentratiekampen. Maar de straten blijven leeg.
Assad die duizenden en duizenden broeders de keel heeft laten doorsnijden? Stilte. Somalië? Krekels. Und sofort.
Om mijn boek nog eens aan te halen, die is opgedragen aan Narges Mohammadi, die op 6 oktober 2023 de Nobelprijs voor de Vrede kreeg, “voor haar strijd tegen de onderdrukking van vrouwen in Iran en haar inzet voor mensenrechten en vrijheid voor iedereen”. Narges werd in 2016 veroordeeld tot een celstraf van 16 jaar voor politieke misdaden. Het is niet haar eerste straf, in totaal is ze vijf keer veroordeeld, tot in totaal 31 jaar celstraf en 154 zweepslagen.
Zie je ze daar voor opkomen? Voor hun zusters die wegkwijnen in een Iraanse cel? (spoiler: neen, want deze ransapen klappen voor het verschrikkelijke islamitische regime in Iran, dat net als zijzelf de totale vernietiging van de staat Israël nastreven, from the river to the sea, Palestine will be free, broer, wollah, je weet)
Enfin, educate jezelf waar het de prioriteiten van de Hamas-volgelingen betreft en vraag je af of je daartussen wil staan.
Nog steeds op Instagram hangend, swipe ik verbeten verder, komt er een plaatje voorbij van kinderen uit Gaza die hun “eigen persconferentie” hebben gegeven. Want de kinderen, mensen, de kinderen! Het welhaast meest gebruikte (misbruikte) propagandamiddel in elke oorlog, de kinderen.
Tevens grootste slachtoffers, de kinderen, in elke conflict, ik denk dat iedereen het daar wél over eens is.
Hoe dan ook, wat deze deler van het bericht blijkbaar niet doorheeft (ik wijt het aan naïviteit, niet aan opzet), is dat ze een post deelt van Hamas. Ingegeven vanuit haar moederhart. Dat ze de afgeslachte kinderen van Israël niet benoemt… ach, ze zal het druk gehad hebben met andere dingen.
Over afgeslachte kinderen gesproken. Kijkt u eens naar onderstaande website. Dat is wat Palestina-adepten “verzet” noemen. Niet schrikken als je de foto bekijkt van de baby die levend in een brandende oven is gepropt, hè. Ook niet schrikken als je de filmpjes bekijkt van vrolijke jonge mensen, om ze vervolgens afgeslacht te zien worden door de Hamas doodscultus Hamas verzetshelden.
Hier scrollen is ook aan te raden. Kun je al die verschrikkelijke Joden zien die dankzij het dappere Palestijnse verzet geen gevaar meer vormen. Bijvoorbeeld omdat ze het leven vierden op een festival. Of net wakker werden, veilig, in hun huis.
Ook verhelderend, in 7 minuten krijg je een helder beeld van wat een wapenstilstand zou doen én wat Hamas met het Palestijnse volk opheeft. (spoiler: Hamas offert de eigen mensen) Even doorklikken naar YouTube zelf.
En dit… verzetshelden. Toch. TOCH?
Stukje basale geschiedenis naar de mensen toe
Met de 75 jaar die de onnozelen van geest zo graag aanhalen, wordt 1948 (de oprichting van de staat Israël) en 1967 (de Zesdaagse Oorlog) bedoeld. Jaartallen waarin Israël volgens hen het land van de Palestijnen inpikte. (wat moet het heerlijk zijn om zo simpel te denken, om op zo een ongecompliceerde manier je wereldbeeld te kunnen vormen)
Om te beginnen, in de geschiedenis, beginnend bij de tiende eeuw voor Christus, is het Jodendom in het gebied dat we nu Israël noemen eeuwenlang de grootste godsdienst. Rond die tijd komt het koninkrijk Israël op, samen met het koninkrijk Judea. Joden krijgen het vooral in de Romeinse tijd (en in het bijzonder de eerste twee eeuwen van onze jaartelling) moeilijk omdat ze niet de Romeinse keizer als een soort god willen aanbidden. De Joden komen meerdere keren in opstand, maar de Romeinen slaan dat protest met veel geweld neer. Na de laatste opstand, rond 132-135 na Christus, blijven er weinig Joden over in het gebied Palestina. En wie niet is gedood, vlucht. Een volk, in dit geval de Joden, dat zich verspreidt over verschillende plekken op de wereld, noemen we de diaspora. (bron)
Flashforward. De jaren dertig en veertig van de vorige eeuw, de holocaust.
1948: Tussen de Balfour-verklaring van 1917 en het einde van de Tweede Wereldoorlog verhuizen nog meer Joden naar wat dan Brits mandaat Palestina is. Dit leidt tot spanningen met de Arabische bevolking. Na de Tweede Wereldoorlog vinden de Britten dat de net opgerichte Verenigde Naties zich maar moeten buigen over het probleem. De Verenigde Naties stellen voor het gebied in een Arabisch en een Joods deel op te splitsen. En Jeruzalem moet onder internationaal gezag komen. De Arabische leiders verwerpen het plan. De Joodse leiders accepteren het wel. Op 14 mei 1948, op de dag dat de laatste Britse troepen vertrekken, roepen zij de staat Israël uit. De eerste premier van het kersverse land Israël is Ben Gurion. Het uitroepen van de staat Israël leidt onmiddellijk tot oorlog. Op 15 mei 1948, de dag na het startschot van de nieuwe staat, klinken er schoten. Een coalitie van Egypte, Jordanië, Syrië en troepen uit Irak trekt Israël binnen. Hun doel is de stichting van de nieuwe staat te voorkomen.
1967: Sinds 1964 voert de PLO aanvallen uit vanuit het Syrische grensgebied met Israël. Deze aanvallen worden gesteund door de Syrische regering, die ook bang is dat Israël terugslaat door Syrië binnen te vallen en de regering omver te werpen. Egypte, een trouwe bondgenoot van Syrië, trekt vervolgens de Sinaïwoestijn binnen. Deze woestijn bood onderdak aan VN-troepen sinds zowel het Egyptische als het Israëlische leger zich moesten terugtrekken na de Suez-crisis. Terwijl de spanning escaleert, roept de Israëlische regering een spoedvergadering bijeen en besluit dat een aanval de beste verdedigingsstrategie is. In de vroege ochtend van 1967, bekend als de Zesdaagse Oorlog, zet deze beslissing een reeks gebeurtenissen in gang die de geschiedenis zullen bepalen. (bron)
Heel lang verhaal, heel kort, wat nu de staat Israël is, wordt al drie millennia opgejaagd, aangevallen en vermorzeld.
En vooralsnog “wint” Israël, vooral de laatste 75 jaar. En dan blijft er weleens een stukje woestijn achter bij de overwinnaar, hè. Als je dat niet leuk vindt, moet je misschien ‘s een keer stoppen met de enige werkende, vrije democratie in het Midden-Oosten aan te vallen.
De groeten van mejuffrouw Van Dale
Niet alleen zijn de bloeddorstige roedels die op Jodenjacht zijn levensgevaarlijk, de domheid die van ze afspat is evenzo stuitend. Daarom een kort lesje ‘betekenis van Nederlandse woorden’, want woorden hebben betekenis.
Genocide: ge·no·ci·de (de; v; meervoud: genocides) 1 volkerenmoord [edit: dat is wat Hamas voorstaat in woord en daad, niet wat Israël voorstaat of doet]
Intifada: in·ti·fa·da (de; zelfst. naamw.) 1 volksoproer [edit: GroenLinks-types die letterlijk oproepen tot (zelf)moordaanslagen op Joodse burgerdoelen]
Terrorist: ter·ro·rist (de; m/v/x; meervoud: terroristen) 1 iem. die zich schuldig maakt aan terrorisme ([edit: Hamas en met hen de useful idiots die hun walgelijke daden goedpraten en steunen]
Propaganda: pro·pa·gan·da (de; v(m)) 1 alles wat wordt gedaan om aanhangers te winnen voor bepaalde (politieke) ideeën: propaganda maken [edit: alle informatie die ongefilterd door “de Palestijnse Autoriteiten in Gaza” (= terreurorganisatie Hamas) wordt verspreid]
Pogrom: po·grom (de/het; m en o; meervoud: pogroms) 1 heftige, plotseling optredende vervolging van een minderheid, m.n. van Joden [edit: dat wat plaatsvond op 7 oktober jl. in Israël was een progrom, Leo Lucassen, verschrikkelijk naar mens dat je er bent]
Ter leering zonder eenig vermaeck
De goeden onder ons...:
Kristallnacht 2.0
Tot slot, vanavond is de herdenking van de Kristallnacht, onder andere in de Portugese Synagoge in Amsterdam. Mét extra maatregelen. Wat zoveel wil zeggen dat er een grote kans is dat nieuwbakken nazi’s op scooters, lui met Arafat-sjaaltjes en ander gespuis op Jodenjacht gaan. (er is de afgelopen maand een stijging van 818% antisemitische incidenten gemeld)
Want zelfs die o zo nette journalisten van het degelijke NRC zijn op Jodenjacht en kondigen gewoon een volgende Kristallnacht aan. En de huiscartoonist van Goed Volk bode de Volkskrant mag gewoon een antisemitische cartoon plaatsen. Vrijheid van meningsuiting, zeker. Smerig is het echter wel. (en feiten doen er daar niet toe) En natuurlijk mogen leden van de Vijfde Colonne dag in dag uit onzin blijven roepen op de NPO.
O, enne… die 10.000 doden? Educate yourself! (spoiler: niet klakkeloos cijfertjes van Hamas-terroristen overnemen, zéker niet als je jezelf een objectief nieuwsmedium noemt)
Enfin, FREE PALESTINE! (jazeker, bevrijdt ze, van die helse Hamas-terroristen) En lange leve Israël!
Liever met iDeal betalen? Dat kan! Klik hier, subscribe en krijg automatisch het jaarabonnement met 17% korting en ontvang als eerste (exclusieve) content.
Eenmalig doneren kan hier of met een directe overboeking naar NL70 BUNQ 2076 5623 89 t.n.v. Tjeerds Brainfarts onder vermelding van je mailadres. (en natuurlijk krijg je dan ook - tijdelijk naar rato - toegang tot betaalde content)
En eenmalig doneren via Stripe kan ook. Dan kan hier. (en natuurlijk krijg je dan ook - tijdelijk naar rato - toegang tot betaalde content)
Wat heb je dit ontzettend helder geschreven. Ik verbaas me echt over de steun die Hamas krijgt. De Jodenhaat die ik nu zo schaamteloos geuit zie worden maakt me in en in verdrietig. We hebben dus helemaal niets geleerd.
Het is toch niet te behappen hè, de onnozelheid waarmee zo veel Nie Wieder-normies de nieuwste golf van genocidaal geweld in de schoenen van de slachtoffers schuiven. Al meer dan een maand word ik met de dag bitterder over de Stand van Vernederland - en ik wóón er niet eens meer.