De verloren buurt onder New York's Central Park
De verloren buurt onder New York's Central Park
Een verhaal over hoe een historische zwarte gemeenschap werd vernietigd bij de aanleg van 's werelds beroemdste stadspark.
In een ver verleden studeerde ik een blauwe maandag cultuurwetenschappen, wat in feite een heel lang durend geschiedeniscollege is en wat als een echte pretstudie gezien kan worden. No offense naar wél afgestudeerde of gepromoveerde cultuurwetenschappers natuurlijk, want goed gedaan, chapeau, jij hebt het wel volgehouden! Ouwe doorzettert.
Het is ook ten onrechte dat er een wat onaangenaam odeur hangt rondom pretstudies, want waarom zou studeren niet leuk en prettig mogen zijn? En om dit door te trekken naar cultuurwetenschappen an sich: geschiedenis ís pret, cultuur ís pret en historische cultuurverhalen zijn dan ook enorm dolletjes, zeker als daar nog een vleugje wetenschap aan te pas komt.
Enfin, in dat verre verleden studeerde ik ook nog eens bedrijfseconomie, wederom een blauwe maandag en dat was zo dodelijk saai dat ik bij het terugdenken aan die tijd spontaan in huilen uitbarst. Maar dit terzijde.
Mijn liefde voor bijzondere historische verhalen heeft gelukkig niet ingeboet en dus ga ik met onregelmatige regelmaat dit podium gebruiken om jullie - hopelijk - te verblijden met bijzondere geschiedenisverhalen. Van fictieve historische verhalen zoals die van de dodo (lees hier de longread De wraak van de walgvogel) tot waargebeurde geschiedkundige wist-je-datjes. Ter leering maar bovenal ter vermaeck.
Zoals deze editie, over een vergeten community die bruut werd geëlimineerd vanwege de aanleg van Central Park in New York.
Hoe een complete gemeenschap werd gewist uit de geschiedenis van New York.
De geschiedenis van New York City is een tapijt van verhalen die zijn geweven door de mensen die er hun thuis hebben gevonden. Haar straten en gebouwen zijn een bewijs van de vele culturen en gemeenschappen die hebben bijgedragen aan haar groei en ontwikkeling. Maar ondanks alle diversiteit zijn er nog steeds verhalen die over het hoofd gezien of vergeten zijn. Eén zo'n verhaal is dat van Seneca Village, een gemeenschap die ooit floreerde in wat nu Central Park is.
Seneca Village was een kleine maar levendige gemeenschap die bestond tussen 1825 en 1857. Het lag aan de rand van Manhattan, in een gebied dat bekend stond als Seneca Hill. In het dorp woonden voornamelijk Afro-Amerikaanse en Ierse inwoners, veelal arbeidersgezinnen. Ondanks zijn bescheiden omvang en status was Seneca Village een plaats van grote betekenis.
De oprichting van Seneca Village
Seneca Village werd gesticht in 1825, in een tijd van grote veranderingen in New York City. De stad breidde zich snel uit en overal in Manhattan verrezen nieuwe wijken en gemeenschappen. Seneca Hill, gelegen aan wat nu de Upper West Side is, was zo'n gebied. Het was een landelijk, dunbevolkt gebied, met boerderijen en kleine huizen verspreid door het landschap.
Het dorp werd gesticht door een groep voornamelijk Afro-Amerikaanse inwoners die een eigen plek zochten. In die tijd waren zwarte inwoners van New York City grotendeels opgesloten in krappe huurhuizen in de armste buurten van de stad. Seneca Village bood hun de kans om onroerend goed te bezitten en een eigen gemeenschap op te bouwen.
Leven in Seneca Village
Het leven in Seneca Village was niet gemakkelijk, maar het was een enorme verbetering ten opzichte van de overvolle, onhygiënische omstandigheden van de huurkazernes in de stad. Het dorp was een zelfvoorzienende gemeenschap, met eigen kerken, scholen en bedrijven. De bewoners bewerkten het land, hielden vee en voorzagen in hun levensonderhoud door middel van ambachten zoals smeden en timmeren.
Ondanks de uitdagingen van het leven op het platteland waren de bewoners van Seneca Village trots op hun gemeenschap. Ze werkten hard aan een beter leven voor zichzelf en hun gezinnen en waren trots op hun huizen en bedrijven. Seneca Village was een plaats van hoop en kansen, een plaats waar mensen konden ontsnappen aan de armoede en discriminatie van de stad en waar ze een betere toekomst konden opbouwen.
De betekenis van Seneca Village
Seneca Village was meer dan alleen een plek om te wonen - het was een symbool van hoop en mogelijkheden voor gemarginaliseerde gemeenschappen in New York City. In een tijd waarin zwarte inwoners elementaire rechten en vrijheden werden ontzegd, bood Seneca Village een glimp van wat mogelijk was. Het was een plek waar mensen onroerend goed konden bezitten, bedrijven konden beginnen en een beter leven voor zichzelf en hun gezinnen konden opbouwen.
Voor Ierse immigranten bood Seneca Village een soortgelijke kans. In een tijd waarin zij werden gediscrimineerd en werden behandeld als tweederangsburgers, bood Seneca Village een kans om de overvolle huurkazernes te ontvluchten en een beter leven op te bouwen.
Seneca Village was een plek van grote betekenis, zowel voor de mensen die er woonden als voor de stad als geheel. Het vertegenwoordigde de belofte van een betere toekomst en de veerkracht van gemarginaliseerde gemeenschappen bij tegenslag.
De vernietiging van Seneca Village
Ondanks zijn betekenis was Seneca Village niet voorbestemd om te blijven bestaan. Rond 1850 werden plannen gemaakt om een nieuw park aan te leggen in het hart van Manhattan. Het park, dat uiteindelijk Central Park zou worden, werd gezien als een manier om natuur en schoonheid te brengen in de drukke, vuile straten van de stad.
Om plaats te maken voor het park begon de stad land in de omgeving op te kopen, waaronder Seneca Village. Veel bewoners werden gedwongen hun huizen en bedrijven te verkopen voor een fractie van hun waarde, en ze hadden geen andere keuze dan de gemeenschap te verlaten waar ze zo hard aan gewerkt hadden.
De vernietiging van Seneca Village was een bikkelharde klap voor de bewoners, die dakloos en ontheemd achterbleven. Het was ook een tragisch verlies voor de stad, die een levendige, zelfvoorzienende gemeenschap verloor die een belangrijke rol had gespeeld in haar geschiedenis.
De nasleep van Seneca Village
Na de vernietiging van Seneca Village verspreidden de bewoners zich over de stad. Velen werden gedwongen terug te keren naar de overvolle huurkazernes waaruit ze waren ontsnapt, terwijl anderen naar andere delen van Manhattan of Brooklyn verhuisden. Sommigen probeerden hun leven weer op te bouwen, maar velen hadden moeite om de eindjes aan elkaar te knopen door discriminatie en armoede.
Jarenlang was de herinnering aan Seneca Village zo goed als vergeten. Het land waarop het ooit stond ging op in Central Park, en er was weinig dat mensen herinnerde aan de levendige gemeenschap die er ooit had gefloreerd.
Herontdekking en erkenning van Seneca Village
Pas in 1990 werd het verhaal van Seneca Village herontdekt. Als onderdeel van een project om de geschiedenis van Central Park te documenteren, begonnen archeologen opgravingen in het gebied waar Seneca Village ooit had gestaan. Door hun werk legden ze de resten van huizen, bedrijven en andere artefacten bloot die een kijkje boden in het leven van de bewoners van het dorp.
Sindsdien zijn er inspanningen gedaan om het belang van Seneca Village te erkennen en de erfenis ervan te eren. In 2011 wees de New York City Landmarks Preservation Commission een deel van het park aan als Seneca Village Historic District, als erkenning van de gemeenschap die daar ooit leefde. Het district omvat de plaats van de grootste kerk van het dorp en verschillende andere belangrijke monumenten.
Tot zover, tot vrijdag!
Abonneren
Wil je meer van dit soort Brainfarts lezen? En denk je “ik gun die gozer wel een paar eurootjes zodat hij zijn schrijfsels blijft delen”. Dan kun je betalend lid worden en voorzie je mij van een beetje schrijvend bestaansrecht!
Subscribe, kies voor een maandabonnement, jaarabonnement (17% korting!) of sponsorship en ontvang als eerste (exclusieve) content.
Eenmalig doneren kan hier of met een directe overboeking naar NL70 BUNQ 2076 5623 89 t.n.v. Tjeerds Brainfarts.
Mijn dank is groot en oneindig!