De kracht van verbeelding
En hoe het gros van de mensen zelfs in de meest doorzichtige propaganda trapt
Een aantal jaren terug maakte Art Rooijakkers voor de NPO een programma over Elvis Presley. Op een gegeven moment staat Art in een van de befaamde studio’s waar Elvis zijn platen opnam en Art zwijmelt helemaal weg. Hij zegt iets in de trant van “het is zo bijzonder, zo onwerkelijk dat ik hier alleen ben, alleen met Elvis, in zijn studio”. Vervolgens laat hij een gewichtige stilte vallen, om zich heen kijkend en overduidelijk genietend van het moment dat hij, Art Rooijakkers uit Geldrop, in zijn eentje in de studio staat van de onvolprezen Elvis Presley uit Tupelo, Missisippi.
De kijker thuis zal met een ‘ooh’ en ‘aah’ voor de treurbuis hebben gezeten bij zoveel persoonlijk geluk. Art, die daar gewoon even een moment voor zichzelf heeft in die magische studio. Art en Elvis, samen alleen.
Het is een goed voorbeeld van de kracht van de verbeelding. Want je zou het bijna vergeten, maar Art staat daar natuurlijk niet alleen. Er staat iemand met een camera op zijn gok gericht, er staat een regisseur of producer bij en tenminste nog één medewerker van de studio die ze daar een rondleiding geeft. In ieder geval staat hij er zeker niet in zijn eentje.
Hetzelfde geldt voor de talloze realityshows. Je dénkt dat je geportretteerden exclusief ziet op soms heel intieme momenten. Waar het net lijkt alsof ze alleen zijn. Of kijk naar dat totaal gescripte B&B Vol Liefde. Al die momenten waar ze even samen op date zijn, of een romantisch momentje willen hebben zonder pottenkijkers. Voor de kijker thuis lijkt het inderdaad op een romantisch momentje, maar niets is natuurlijk minder waar. Er staat een heel team op een paar meter afstand. Jij als kijker verbeeld je dat ze samen romantisch zitten te wezen, maar het is een geregisseerd toneelspel, ter vermaak van de kijker.
Nu werkt dat natuurlijk op heel veel verschillende vlakken zo. In reclames, in films, in boeken. We worden graag in de maling genomen. Vooral als het entertainment is. En dat is logisch. Sprookjes zijn fantastisch, even wegdromen uit de weerbarstige werkelijkheid geeft ontspanning en spreekt vaak tot de verbeelding.
Het wordt alleen gevaarlijk als die gemanipuleerde verbeelding ingezet wordt voor bijvoorbeeld een politieke agenda. Of voor het doelbewust wegzetten van een minderheid als minderwaardig en gevaarlijk.
Dat zagen we in de afgelopen vijf jaar vooral tijdens de covid-periode en dat zien we nu in het conflict tussen Israel en Hamas cs. De meest recente propagandaoorlog tegen Israel? Die van het doelbewust Gazanen uithongeren. Dat wordt gestaafd met foto’s die telkenmale binnen een uur al als fake news kunnen worden bestempeld, maar dan is het bewuste ingebrachte kwaad al geschiedt. De useful idiots die alles aangrijpen om Israel van alles in de wereld de schuld te geven, nemen dit soort propaganda, hoe overduidelijk nep ook, graag aan. Ze slikken het als zoete koek, maken het hun eigen waarheid.
Dat filmpje van een Gazaanse peuter die uit arren moede zand eet? Verschrikkelijk. Of, je zou je af kunnen vragen waarom iemand een peuter op een berg zand zet, zijn telefoon pakt en het moment dat het kind een hap zand in zijn mond steekt, gaat filmen en dat dan post met de caption dat deze peuter zand eet vanwege de honger.
Het is doorzichtige manipulatie, maar het is verbijsterend hoeveel mensen er tóch intrappen. Hoewel het misschien verbijsterender is dat dit soort kwaadaardige propaganda en het misbruik van veelal kinderen als legitiem wordt gezien door zovelen.
Even maar weer wat korte feiten, vanwege het feitenvrije geschreeuw over de slechtst uitgevoerde genocide ooit:
de Gaza Humanitarian Foundation heeft 100 miljoen maaltijden uitgedeeld in Gaza;
Israel heeft 1,8 miljoen ton aan hulpgoederen geleverd in meer dan 90.000 vrachtwagens en 10.000 pallets, het overgrote deel werd over land vervoerd, terwijl bijna 10.000 ton over zee werd vervoerd en meer dan 7.000 ton per vliegtuig werd aangevoerd;
bijna 90% daarvan is gestolen door Hamas;
bijna 1.000 vrachtwagens met voedsel in Gaza worden door de VN al weken niet verder getransporteerd naar de mensen in Gaza.
Vier simpele feiten, makkelijk te checken en te verifiëren door middel van meerdere betrouwbare, onafhankelijke bronnen. Waaronder notabene de Israel-hatende VN zelf.
Wie hongert de bevolking in Gaza uit? In ieder geval niet Israel. Zijn dit symptomen van een genocide? Natuurlijk niet.
En dan zijn er dus ook nog de talloze BN’ers (en wereldberoemdheden) die scheldend en tierend hun duizenden of zelfs miljoenen volgers infecteren met gif. Zoals een Eric Corton, om maar een willekeurig voorbeeld aan te halen.
Begrijp me niet verkeerd; wees boos, laat je horen, spreek je uit, ventileer je mening, kaart zaken aan. Maar for fuck sake, staaf je argumenten nou eens met feiten. Wat hij hier nu weer doet is in potentie levensgevaarlijke ophitsing en stemmingmakerij én ook nog eens totale bullshit.
Feiten. Vooral lastig in deze kwestie als ze je Israelhaat niet ondersteunen. En dan maak je gewoon je eigen feiten maar, nietwaar. De waarheid is soms zo ongemakkelijk, dat je je maar beter in je eigen imagination kunt wentelen. Zeker als dat binnen je bubbel kuddo’s, likes en deugpunten oplevert.
Och, wat zei die ene slimme Jood nou ooit ook weer… O ja!
“Logica brengt je van A naar B. Verbeelding brengt je overal.”
~ Albert Einstein
(en overal is nergens)
UPDATE
Liever een losse donatie doen? Dat kan!
Een zelfgekozen bedrag als losse donatie doen kan hier, met een directe overboeking naar NL70 BUNQ 2076 5623 89 t.n.v. Tjeerds Brainfarts onder vermelding van je mailadres of door op het BUNQ-logo te klikken. Natuurlijk krijg je bij een losse donatie ook - tijdelijk naar rato - toegang tot betaalde content.
Ook tof, waar je zelf nóg blijer van wordt, is door een boek van me te kopen!
Los doneren via PayPal of Stripe is ook mogelijk. (NB.: PayPal leidt je naar een donatiepagina op naam van mijn uitgeverij, Jalapeño Books)
Een kop koffie is ook altijd welkom!
Verdomme Tjeerd: het is maar weer eens gezegd! (En zo hoort het ook).